نرخ جهانی اتصال به اینترنت
برای بسیاری از کشورها، دسترسی به اینترنت یک امر داده شده است. در این کشورها، اتصال به اینترنت به همکاری کمک می کند، هزینه انجام کسب و کار را کاهش می دهد، و نوآوری و اشتراک دانش را در هر طیفی از زندگی تسهیل می کند. از تجارت و تعاملات اجتماعی گرفته تا سیاست، فرهنگ، آموزش و غیره، اینترنت موتوری است که مردم، ارزش ها و اقتصاد را در حرکت نگه می دارد. متأسفانه، حدود 50 درصد از مردم در کشورهای فقیر در حال توسعه دسترسی به اینترنت ندارند و این «شکاف دیجیتالی» تنها در حال بدتر شدن است.
بالاترین نرخ دسترسی به اینترنت در اقتصادهای توسعه یافته مانند کره جنوبی، استرالیا و کانادا است که 90 درصد یا بیشتر از همه ساکنان از اینترنت استفاده می کنند یا گوشی هوشمند دارند. بسیاری از اقتصادهای بزرگ در حال ظهور مانند روسیه، ترکیه، مالزی، چین و برزیل در سطح نفوذ 60 تا 70 درصد قرار دارند. پایین ترین نرخ اتصال در کشورهای فقیرتر است که بسیاری از آنها در جنوب صحرای آفریقا متمرکز هستند.
چرا اتصال به اینترنت مهم است
اینترنت ابزاری ذاتاً تحول آفرین است که در صورت استفاده صحیح و با حمایت از سیاست ها و بسترهای مناسب، می تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد سایر بخش های خارج از بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) داشته باشد. افزایش بهره وری را به لطف زمان کوتاهتر به بازار در نظر بگیرید. روش های کم کار تولید، آزمایش، نوآوری و اشتراک گذاری؛ بهبود کیفیت زندگی؛ دسترسی یکپارچه به اطلاعات، سرگرمی ها، فرصت های شغلی و آموزش؛ توزیع سریع ایده ها و اطلاعات؛ و همکاری آسانتر در توسعه محصولات، فرآیندها و مدلهای تجاری جدید.
همه این پیشرفت های مبتنی بر اینترنت تأثیر مستقیمی بر تولید ناخالص داخلی و رقابت پذیری یک کشور و کیفیت زندگی ساکنان یک کشور دارد. به این ترتیب، اتصال به اینترنت – به طور خاص، اتصال پهن باند پرسرعت مورد نیاز برای اجرای برنامههای فشرده امروزی – میتواند خروجی اقتصادی را با تسهیل کسب دانش و مهارتهای فنی و در عین حال بهبود کارایی و بهرهوری شرکتها افزایش دهد. اتصال پهن باند همچنین میتواند با جذب کسبوکارهای مبتنی بر دانش، رقابتپذیری کسبوکار را افزایش دهد و به ایجاد فناوریها، خدمات، برنامهها و پیشنهادهای مرتبط جدید و نوآورانه کمک کند.
اتصال به اینترنت و پیشرفت اقتصادی
بر اساس گزارش مرکز تحقیقات پیو، یک همبستگی قوی بین ثروت یک کشور از نظر تولید ناخالص داخلی و دسترسی به اینترنت وجود دارد. کشورهای فقیرتر در مقایسه با کشورهای در حال توسعه ثروتمندتر و کشورهای ثروتمند در اروپا، آمریکای شمالی، آسیای شرقی و اقیانوس آرام، نرخ اینترنت به طور قابل توجهی پایین تری دارند.
در حالی که افزایش قابل توجهی در تعداد افرادی که می توانند به اینترنت در بسیاری از بازارهای در حال رشد جهان دسترسی داشته باشند، وجود داشته است، این دسترسی به سمت افراد جوان تر و تحصیل کرده تر و همچنین مردان منحرف می شود. حتی از نظر آماری شکاف های سنی و جنسیتی قابل توجهی در مورد استفاده از اینترنت در بسیاری از اقتصادهای پیشرفته وجود دارد، حتی اگر اتصال در سراسر جهان بسیار بهتر از بسیاری از کشورهای در حال توسعه است.
با کنترل سن، جنسیت و سایر عوامل مرتبط، بسیاری از مطالعات نشان دادهاند که وقتی افراد آنلاین هستند، تمایل دارند آنلاین بمانند. آنها همچنان از مزایای اتصال لذت می برند و از اینترنت به روش های مختلف برای بهبود بهره وری خود، لذت بردن از محصولات و خدمات بهتر، و کاهش هزینه و/یا تلاش برای انجام کارهایی که باید انجام دهند، استفاده می کنند.
دسترسی ضعیف به اینترنت باعث نابرابری می شود
کووید-۱۹ و «قفل بزرگ» به مهاجرت انبوه از روشهای دستی/آنالوگ به روشهای دیجیتالی برای انجام کارها کمک کردند. همچنین بر اهمیت دسترسی به اینترنت در مورد شمول اجتماعی-اقتصادی تاکید کرد.
به عنوان مثال، بدون اینترنت پرسرعت در خانه، زمانی که مدارس به دلیل همهگیری بسته بودند، کودکان نمیتوانستند در کلاسهای آنلاین شرکت کنند. بدون راهحلهای اتصال، دسترسی به پزشکی از راه دور، برنامههای حمایت اجتماعی، خدمات مالی و فرصتهای سرمایهگذاری میتواند محدود شود یا حتی وجود نداشته باشد.
در داخل کشورها، شکاف دیجیتالی بین افراد پردرآمد و کم درآمد بیشتر آشکار است. ساکنان روستایی و شهری؛ مردان و زنان؛ و بین کاربران جوان و مسن تر. این تأثیر مستقیمی بر مشارکت نیروی کار، دستمزدها و دسترسی به خدمات ذکر شده در بالا دارد. بین کشورها، دسترسی ضعیف به اینترنت میتواند بهرهوری را در کشورهای مشابه کاهش دهد، به این معنی که یک کشور با مجموعهای از منابع میتواند به سادگی با فراهم کردن دسترسی به اینترنت برای مردم خود، از همتایان خود جهش کند.
به این ترتیب، دولتها و تصمیمگیرندگان باید برای ایجاد یک محیط دیجیتال دوستانه تلاش کنند که در آن کسبوکارها بتوانند به تأمین مالی و تسریع در استقرار زیرساختهای مورد نیاز برای دسترسی به اینترنت برای کسانی که بیشتر به آن نیاز دارند، بپردازند.
اتصال صحیح به اینترنت
پس فرصت چیست؟
بانک جهانی گزارش می دهد که تقریباً سه چهارم از جمعیت 1.3 میلیاردی آفریقا دسترسی به اینترنت پهن باند ندارند. علاوه بر این، دسترسی حداقل 60 درصدی برای بهره مندی از مزایای اتصال پهن باند مورد نیاز است. پیش بینی می شود که اقتصاد اینترنتی در آفریقا تا سال 2050 به 700 میلیارد دلار برسد، بنابراین رقابت برای اتصال آفریقا نشان دهنده صدها میلیارد دلار پتانسیل اقتصادی استفاده نشده است.
شرکتهایی مانند 3air.io در تلاش هستند تا زیرساختهای دیجیتالی را ایجاد کنند که میتواند به اقتصادهای نوظهور کمک کند تا بر شکاف دیجیتال غلبه کنند و به کسانی که در حال حاضر دسترسی به اینترنت ندارند کمک کند تا آنلاین شوند. 3air با استفاده از یک شبکه توری مقرونبهصرفه از گرهها و دستگاههایی که میتوانند برنامههایی را اجرا کنند که اینترنت را به منبع ارزشآفرین تبدیل میکنند، به رفع شکافهای مهارتهای دیجیتال و سواد فناوری که اقتصادهای فقیرتر و قطع ارتباط با آن مواجه هستند، کمک میکند.
با فناوریای که حتی در مناطق شهری پرجمعیت کار میکند – فناوری که ساختارهای فیزیکی یا مشخصات جغرافیایی یک منطقه مانعی ندارد – 3air میتواند خدمات اینترنت، تلفن و تلویزیون دیجیتال سریع، قابل اعتماد و مقرونبهصرفه را برای فقرا ارائه کند. بازارهای قطع شده در آفریقا این پروژه قبلاً پشتیبانی گسترده ای را به خود جلب کرده است، و به لطف استفاده نوآورانه از NFT های اتصال و مشوق های مشارکت برای کاربران نهایی، 3air به سرعت در حال گسترش به بازارهای جدید است و هر روز هزاران کاربر جدید را آنلاین می کند.
کلام پایانی
برندگان فردا کسانی خواهند بود که راه حل های ابتکاری برای حل مسائل امروز بیابند. با آنلاین کردن نسل بعدی استعدادها و خانواده ها، شرکت هایی مانند 3air تضمین می کنند که رونق خلاقانه و اقتصادی در آفریقا نه به «اگر»، بلکه «زمان» تبدیل می شود.